Dieren op het erf

Neerhofdieren is een term die gebruikt wordt voor een bonte verzameling van dieren die kunnen verblijven op het erf, zoals eenden, futen, ganzen, zwanen, pauwen, konijnen, watervogels, ...

Het voedsel van zwanen bestaat uit waterplanten. Ze grazen echter ook op weiden. Ze duiken nooit zo ver dat ze volledig onder water zijn. Ze hebben een brede snavel om de waterplanten gemakkelijk af te kunnen trekken. Om die reden hebben ze ook zo’n lange hals, die ze gemakkelijk kunnen buigen. Soms zijn alleen hun staart en hun achterpoten te zien, als ze op hun kop staan en met hun poten trappelen om de diepste planten op te vissen. Ze beschermen hun territorium, dat heel groot kan zijn, zo goed als ze kunnen. Zeker als ze aan het broeden zijn, wordt het nest agressief verdedigd. Ze zijn agressief tegenover alle soorten watervogels, wat negatieve gevolgen kan hebben voor de kleinere soorten.

Ganzen zijn eveneens vogels die in koppel gehouden moeten worden. Bij de aanschaf van ganzen dient dus ook rekening gehouden te worden met de buren. Ganzen zijn uitstekende "waakhonden". Met het plaatsen van een groene muur bv struiken kan het geluid van ganzen in sterke mate worden verminderd. Ze zijn dan minder geneigd om te reageren op geluiden van de buren. Ganzen kunnen een leeftijd bekomen van wel dertig jaar, afhankelijk van de levensomstandigheden, voeding en verzorging. Ganzen worden meestal als hobbydier gehouden.

Konijnen kunnen zowel binnen als buiten gehouden worden. De meeste konijnen leven graag samen. Maar opletten om nooit 2 rammelaars bij elkaar te zetten. Dit zal slecht aflopen. In principe heeft een konijn een hok of kooi nodig waarin het op zijn minst drie sprongen in de lengte kan maken. Omdat een konijn een heel leven lang in een kooi zit, moet hij zich er prettig in voelen. Konijnen zijn vrij actief. Wel rekening meehouden: hoe groter, hoe beter! Dit geldt voor zowel binnen als buiten. Wij bieden ook tuigjes aan om uw konijn te laten ravotten in de tuin. Als bodembedekker voor de kooi kunt u kiezen voor geperste houtblokjes of stro. Zaagsel is af te raden vanwege het hoge stofgehalte wat een aanslag kan zijn op de longen van het konijn.

Om pauwen te houden heeft u alvast een groot terrein nodig en zeker buren die tegen het lawaai kunnen. Een groot territorium is aangeraden om vluchtgedrag te voorkomen. Pauwen zijn eveneens groepsdieren. Een mannetjespauw wordt haan genoemd, een vrouwtjespauw hen. Pauwen zijn groepsdieren en worden best gehouden met minimum 2 hennen en eventueel een haan. Het wordt aangeraden om ze niet met ander pluimvee te houden omdat pauwen soms agressief kunnen reageren op deze dieren. Pauwen kunnen hard rennen en goed vliegen.

Voor vele watervogels doet vijverwater vaak ook dienst als drinkwater. De zuiverheid van het water is zeker een enorm belangrijk punt. Vuil vijverwater heeft veel invloed op de gezondheid van watervogels en niet in de positieve zin. Wanneer de kwaliteit van het vijverwater onvoldoende is, dan is het apart verstrekken van vers en schoon drinkwater zeker nodig. Een schone vijver is natuurlijk veel beter. Als men siereendjes wilt kweken, zijn nestkastjes geen overbodige luxe.

Pluimvee als hobby

Voor de hobbyist zijn fazanten zeer mooie siervogels. De fazant is de bekendste in het wild levende hoenderachtige in België en Nederland. Fazanten komen van oorsprong allemaal uit Azië, enkele uitzonderingen buiten beschouwing gelaten. Om fazanten te kunnen houden zijn volières nodig. Het gedrag van fazanten is echter verschillend per soort. De ene soort is nerveuzer en agressiever dan de andere. Het is niet verstandig meerdere fazantensoorten in een volière bij elkaar te plaatsen. Fazanten gaan, wanneer er voldoende ruimte is, wel goed samen met rustige diersoorten. Onder meer met duiven, pauwen, kalkoenen, geiten, schapen en kleine vogelsoorten. Alle fazanten moeten permanent een hok hebben die bescherming biedt tegen regen, wind en andere weersomstandigheden. In het hok moeten zitstokken worden voorzien. Als bodemmateriaal is zand geschikt. Plaats tevens netten in plaats van gaas aan de bovenkant van de volière. Netten veren mee indien er tegenaan gevlogen wordt en zijn gemakkelijker te spannen en te plaatsen. Fazanten eten voornamelijk korrels als hoofdvoer, aangevuld met groen en onkruid of fruit. De keuze tussen groen en onkruid of fruit is afhankelijk van de fazantensoort. Een gemiddelde fazant eet ongeveer één kopje sierhoendervoer per dag. Wanneer de dieren buiten lopen, komen daar nog insecten bij. Daarnaast krijgen de fazanten ook maagkiezel. Fazanten hebben ook elke dag vers drinkwater nodig. 

Een kip houden is relatief makkelijk: ze heeft vooral een goeie beschutting nodig tegen felle zon en kou en moet wat kunnen scharrelen. De keuze van het kippenras is vooral een kwestie van persoonlijke smaak, het doel dat je met de kip voor ogen hebt, maar ook van de hoeveelheid beschikbare ruimte. Het kippenhok zelf kan je hier kant-en-klaar kopen en moet over een stok en een legbakje beschikken. Je kippen moeten 's morgens vroeg uit hun hok worden gelaten. Ook geef je ze dan eten en schoon water. Raap en zoek de gelegde eieren, hoe sneller hoe beter. Laat nooit ergens eieren liggen, dit voorkomt dat ze op de eieren gaan staan en ze opeten of dat ze eventueel bevrucht worden. Kippen scharrelen en pikken tot de schemer vrolijk rond. De meeste kippen gaan vanzelf naar hun hok om op stok te gaan. Je moet dan hun hok afsluiten om te zorgen dat ze niet ten prooi kunnen vallen aan roofdieren zoals vossen, want kippen staan zeker op hun menu. De uitwerpselen van de kippen moeten regelmatig uit het hok worden verwijderd. 's Winters moet dit vaker gebeuren dan 's zomers, omdat ze in de winter langer op stok zitten. Daarnaast moet het hok zeker eens per maand grondig worden schoongemaakt. Om besmetting met luis te voorkomen, kun je het beste na het reinigen met water en zeep een desinfectiemiddel gebruiken die ook hier te verkrijgen is. Gezonde kippen krijg je door een goede verzorging en hygiëne. Kippen hebben behoefte aan water en vast kippenvoer. Dat voer kan bestaan uit groenvoer, zaden en granen, wormen en insecten. Het kippenvoer heeft veel invloed op de kwaliteit van de eieren. Kippen die ruien leggen over het algemeen geen eieren. 

Kwartels worden onderverdeeld in grondkwartels, boomkwartels en kuifkwartels. De verschillende soorten kunnen samen in één volière worden gehouden, maar alleen gescheiden om kruisingen en gevechten te voorkomen. Kwartels zijn geschikt om in groep te houden in een volière of een kwartelhok, echter niet samen met kippen. In gevangenschap worden kwartels tot 5 jaar oud. Kwartels zoeken op en in de grond naar voedsel en hebben daardoor relatief grote tenen. Met hun scherpe snavel kunnen ze allerlei voedsel eten. Kwartels zijn soms ietwat schrikkerige en schuwe dieren, maar met een rustige en consequente benadering kunnen ze vrij tam worden. De meeste soorten kwartels kunnen alleen met een net gevangen worden, omdat de veren gemakkelijk los laten. Volwassen kwartels kunnen het beste gevoerd worden met een volledig siervogelvoer. Voor het houden van kwartels is geen specifieke ervaring nodig, maar kwartels zijn wel minder geschikt voor kinderen.

De parelhoen behoort tot de familie van de fazantachtigen. De parelhoen is oorspronkelijk afkomstig uit Afrika. Reeds eeuwenlang worden parelhoenders in Europa en Amerika voor de slacht en eieren gehouden. De vogel dankt zijn naam aan de witte parels, de witte stippen op de veren. Parelhoenders zijn levendige dieren die zich gemakkelijk aan hun leefomgeving aanpassen, weinig eisen stellen maar zeer schuw en schrikachtig zijn, zoals kwartels. Hun trompetachtig doordringend geschreeuw is bijna onuitstaanbaar. Ze worden daarom uit woonwijken geweerd. Het zijn zeer waakzame dieren zoals ganzen en maken ook lawaai als ze zich onveilig voelen. Als fokdieren worden parelhoenders tegenwoordig hoofdzakelijk in schuren gehouden. Het zijn echte standvogels en indien men over een groter terrein beschikt met gras en voldoende schuilgelegenheid door lage struiken en wat hogere bomen zullen ze beslist ook tot broeden overgaan. De hen legt haar eieren op een goed bedekte plek. Daar broedt ze de eieren in 26 tot 28 dagen uit. Het aantal eieren is behoorlijk groot: 20 tot 30 eieren. Gedurende de broedtijd wordt ze niet vergeten door het haantje. Het mannetje houdt haar goed in de gaten. Als de kuikens uit het ei zijn gekropen, kunnen ze het beste direct naar een droge plek worden gebracht, waar ze twee tot vier weken verblijven. Zelfs de ochtenddauw op het gras kan dodelijk zijn voor hele jonge dieren. In gevangenschap kunnen ze goed gevoerd worden met een siervogelkorrel, wat granen en insecten. Als ze los lopen zullen ze veel op insectenjacht gaan. Meelwormen eten ze ook graag. Ze eten ook kleine gewervelde dieren zoals muizen en reptielen.